إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد
شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش
به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود،
به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات ا
و، ??ریکن
به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او
به شدت
به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود
و آ??ار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که
به عنوان اولین رمان فارسی
به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880،
به یک و
قفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین
به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات ا
و، ??ریکن
به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد
و آ??ارش در بین روشنفکران و دانشجویان
به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین
به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها
به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه
به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان
به ادبیات و فلسفه دارد.
